اندر احوالات یک لر ناموس پرست
قهرمان این روزهای مردم ایران اصالتاً لر است و اهل روستای «جوزار بکش نورآباد ممسنی». لرها را به مهمان نوازیشان میشناسند، به مردانگیشان، ناموس پرستیشان که قطعاً جز این نیست و فرزاد بادپا، ناجی زوار حرم شاهچراغ(ع) مصداق تمام عیار یک لر ناموس پرست و مهمان نواز است.
به گزارش مسیر سبز از شیراز، این قهرمان لر، چند سالی میشود در شیراز زندگی میکند، خودش میگوید یک سال و دو ماه بیشتر نیست بیمه آستان شاهچراغ شده و خدمتگزار حرم.
چند روزی در تلاش بودیم با او گفتگو کنیم، با صدای گرفته جوابمان را میدهد، دلش پیش آن خادم محاسن سفید است. پیش حاج «غلامعباس عباسی» که هر وقت او را میدید یک خسته نباشید بابای جانانه نثارش میکرد و تمام خستگی روز را با خودش میشست و میبرد.
ناجی این روزهای مردم ایران که بدون شک خیلی از جوانان خودشان را در ذهنشان جای او گذاشتهاند و با خود کلنجار رفتهاند که اگر انها هم در این موقعیت بودند چه میکردند، میگوید: من شغلم نظافت حرم است! تمیزکاری صحن، شست و شو، جارو، هر کاری که به خدمات مربوط شود را انجام میدهم.
آن شب هم طبق معمول سر پُست بودم، یک دفعه صدای وحشتناکی شنیدم. صدای تیراندازی بود. جلوتر رفتم دیدم یک حرامی کلاش به دست دارد تیراندازی میکند و میدود. اصلاً باورم نمیشد فکر نمیکردم بعد از آن حمله، دیگر کسی جرات کند اینطوری با اسلحه وارد شاهچراغ شود. در فاصله ۲۰۰ متری این تروریست بودم که دیدم به یک زائر خانم شلیک کرد و خون از بدن این خانم جاری شد.
زائران شاهچراغ مهمان آقا هستند
وی ادامه میدهد: من خون را که دیدم از خود بیخود شدم. هر ایرانی، هر بچه شیعه، هر بچه هیأتی این صحنه را که میدید همین کاری را میکرد که من کردم. آخر زائران شاهچراغ مهمان آقا هستند. روی چشم ما جا دارند. آمدند زیارت. دلی سبک کنند. آمدند حاجت بگیرند، نیامدند که جان بدهند.